Najmilszym mieszkaniem dla Boga, najwspanialszym tabernakulum, w którym chętnie będzie przebywał jest czyste człowiecze serce. Prośmy Boga, aby uczynił nasze serca mieszkaniem, w którym chętnie będzie przebywał.
Jeżeli będziemy zabiegać tylko o to, by Bogu w naszym sercu było dobrze, by nasze serce, było godnym dla Niego mieszkaniem, to wszystko inne będzie nam dodane.
Życie ludzkie jest pielgrzymką. Pan wiedział, że podczas tej wędrówki czasem zabraknie nam sił, wytrwałości, a czasem ciało z nadmiaru wysiłku, nieostrożności, braku roztropności zacznie chorować, zacznie odmawiać posłuszeństwa.
Jezus, wchodząc do naszego serca wnosi w nie Swoje życie, życie Boże. Czy jesteśmy tego świadomi? Czy dziękujemy Mu za to? Czy myślimy o Nim adorując Go w swoim wnętrzu?