Wstęp
Zawsze Bóg odkrywał przed ludźmi skarby swej mądrości i ducha, lecz teraz, gdy zło więcej odsłania oblicze, On hojniej je odkrywa.
św. Jan od Krzyża „Sentencje”
Bóg nieustannie przypominał ludziom o swej bezgranicznej, bezwarunkowej, odwiecznej miłości do każdego człowieka, miłości, której nie jest w stanie zniszczyć żaden, nawet najgorszy grzech. Wszelkie problemy biorą się m.in. stąd, że nie dowierzamy tej miłości, a przez to mamy zły obraz samego Boga. Święty Jan od Krzyża ukazuje Miłość Boga do człowieka m.in. jako grot strzały, który, dosięgając człowieka i rani go. Ten ból sprawia, że człowiek wyrusza na poszukiwanie, Tego, który Go zranił, bo wie, że tylko On może zaleczyć tę ranę, tylko On może ugasić to rosnące wciąż pragnienie spotkania Tego, o którym wiemy, że nas miłuje. Niech św. ojciec zakonu karmelitańskiego - św. Jan od Krzyża uprosi nam podczas tej nowenny łaskę poznania, choć w niewielkim stopniu tej Miłości, jaką jesteśmy miłowani od wieków, przylgnięcia do Niej i bezgranicznego zaufania.
Zakończenie
O najsłodsza miłości Boga, tak mało poznana! Kto znalazł Twoje źródło, znalazł odpocznienie. Św. Jan od Krzyża „Sentencje 16”
Bóg jest tym, który się ukrywa, bo szanuje wolność człowieka, którego stworzył z miłości. Nie chce się narzucać, a tym bardziej zniewalać go swoją wszechmocą. Pragnie natomiast, by człowiek w wolności szukał Go. Szukał Go, nie przemierzając drogi i bezdroża tego świata, ale wchodząc w głębię swojego serca, w głębię swego wnętrza, gdzie Bóg uczynił sobie mieszkanie. Chce jedynie, byśmy byli godnym dla Niego mieszkaniem i nie pozwolili, by coś, co nie jest Nim, tego wnętrza nie zaśmiecało
Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć,
wzywajcie Go, dopóki jest blisko!
Niechaj bezbożny porzuci swą drogę
i człowiek nieprawy swoje knowania.
Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje,
i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Iz 55,6-7
opracował: br. Tomasz Kozioł OCD
fot. Janusz Wanczyk