Lektorium
Lektorium (od łacińskiego słowa lectorium) - sala przeznaczona do czytania, naukowa sala wykładowa, także czytelnia w gmachu biblioteki. W architekturze sakralnej przegroda zwykle z prześwitami oddzielająca prezbiterium od nawy głównej kościoła, zwieńczona galerią, z której duchowny czytał ewangelię i wygłaszał kazanie. Zwykle zdobiona dekoracją rzeźbiarską i malarską. Pośrodku lektorium znajdowały się zazwyczaj drzwi. Lektoria wykształciły się w XIII wieku, budowane do XVI wieku głównie w kościołach katedralnych i klasztornych północno-zachodniej Europy. W XVIII w. w większości uległy zniszczeniu.
W tym miejscu dajemy Ci wirtualną przestrzeń Twojej osobistej lektury. Powodzenia!
Jan Paweł II: Cieszę się, że mogę podzielić się z wami moim nabożeństwem do Matki Bożej Szkaplerznej. Szkaplerz, który przyjąłem z rąk o. Sylwestra w dniu mojej Pierwszej Komunii św. noszę zawsze, a chociaż mieszkałem w cieniu kościoła parafialnego, wasz kościół na Górce był mi zawsze bardzo drogi.
Modlitwa jest jak wrażliwa roślina, którą człowiek wraz z Duchem Świętym hoduje w sercu. By się rozwijała, potrzebuje nie tylko właściwej gleby. Sprawą wielkiej wagi jest także ochrona przed tym, co modlitwę niszczy lub zniekształca.
Przed cierpieniem, jedną z największych tajemnic ludzkości, pochyla się głowa każdego człowieka. U jednych z pokorą, u innych z nieukrywaną hardością i buntem. Trudne doświadczenia przychodzą w niespodziewanych formach i okolicznościach jak niechciany gość, burzą spokojny bieg codzienności, przypominając, że nikt z nas nie jest absolutnym właścicielem środowiska, w którym żyje, ani tym bardziej własnej osoby.
Naukowcy mówią o niepowtarzalnym kodzie genetycznym i liniach papilarnych na twoich palcach. Te zewnętrzne znaki są dostrzegalnymi śladami odmienności cechującej twoją duchową naturę. W jej głębiach skrywa się największa tajemnica - zdolność modlenia się.
Święty Paweł uświadamia nam, że każdy człowiek jest świątynią Boga: "Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście" (1 Kor 3, 16-17). Ta duchowa świątynia ma swoje filary, na których się wspiera.
Zdarza się, że zajęty sobą i problemami wypełniającymi życie nie zauważasz mijającego bezpowrotnie czasu. Godziny, minuty i sekundy płyną wartko jak wody strumienia, unosząc cię ze sobą. Czasami skupiony jesteś nad ulotnym szczęściem, które przynosi chwila, innym razem liczysz bolesne doświadczenia. Każdy odcinek czasu jest darem jednorazowym.