Formacja
Szata nie tylko ma za zadanie chronić to, co cenne, ochraniać to, co słabe, kamuflować, ukrywać, to, co jest narażone na niebezpieczeństwa, powinna również odstraszać potencjalnych wrogów. Taką rolę pełni tunika koloru czerwonego, która symbolizuje miłość.
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.
Dusza więc na tunikę koloru białego, która symbolizuje wiarę, zakłada szatę zieloną, symbolizującą nadzieję. Dzięki niej zabezpiecza się przed światem, ponieważ nadzieja wlewa w nią wielkoduszność i pragnienie rzeczy wiecznych, dzięki czemu ten świat i to wszystko, co on proponuje, zdaje się bez krasy i barwy, piękna, bez żadnej wartości.
Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze.
W „Pieśni duchowej” św. Jan od Krzyża wiarę nazywa źródłem kryształowym. Źródłem, dlatego, że jest nim Chrystus, który w Ewangeliach bywa nazwany źródłem żywej wody. Źródło kryształowe, bo czyste, przejrzyste, jasne, ale również silne, nie do obalenia i wolne od błędów.
Błogosławieństwa nie mówią: stań się smutny, ubogi, spragniony, głodny. One nie budują programu, one stwierdzają prosty fakt: ty taki jesteś. Szczęśliwy możesz być nie wtedy, gdy okażesz się już fajny w swoich oczach, ale gdy uwierzysz, że w każdym z przeżywanych stanów należy do ciebie obietnica Jezusa.
