Makebuko – pomoc ubogim

Historia podjętych inicjatyw w Makebuko sięga czasów o. Generała Arostegui Gamboa, którego Definitorem Generalnym był wówczas o. Zachariasz Igirukwayo. Podczas Wizytacji Generalnej w Delegaturze Burundi-Rwanda, inicjatywa została zainaugurowana i ogłoszona w obecności wszystkich braci. Jednak odpowiedzialność za ich prowadzenie spoczywała jedynie na o. Zachariaszu, który stworzył Organizację Pożytku Społecznego, zatwierdzoną przez burundyjskie prawo, której celem jest wspomaganie ubogich kobiet. Zorganizowały się one w swego rodzaju spółdzielnię rolniczą. Mają własną osobowość prawną. Teren jednak jest własnością Zakonu i według statutów, przechodzi pod bezpośredni zarząd Zakonu w momencie rozwiązania spółdzielni. Pod zarządem spółdzielni pozostają 2 hektary uprawnej ziemi, dwie chlewnie na kilka macior i krów, jak i magazyny do suszenia zbiorów.

Niezależnie od spółdzielni, Zakon posiada w Makebuko 4 hektary uprawnej ziemi, gdzie w tym roku uprawiane są selekcjonowane ziemianki i kukurydza. Uprawa ziemniaków powierzona jest grupie 25 młodych ludzi, którym nie powiodło się w szkole. To propozycja, by znaleźli okazję do zapracowania na własne życie i by uchronić ich przed agresywną propagandą polityczną wobec młodzieży, która angażuje ich w groźne dla ludności bojówki. Zbiór kukurydzy z tego pola, przeznaczony zostanie na rzecz postulatu w Gitega. W tym roku opał dla kuchni domu rekolekcyjnego w Gitega pochodzi właśnie z tej działki.

Od kilku lat, dzięki inicjatywom w Makebuko, możemy pomagać grupie 185 dzieci i młodzieży w opłaceniu dla nich szkoły. Dobrodziejem tej formy adopcji jest fundacja Barcelo z Majorki.

Najnowszą inicjatywą jest niedawno wybudowana sala św. Teresy od Jezusa z biblioteką dla dzieci i młodzieży. Mogą tu spotykać się w celach edukacyjnych i kulturalnych nie tylko beneficjenci adopcji, jest ona bowiem otwarta dla wszystkich. Sala jest obszerna, mogąca pomieścić kilkaset osób. Należy ona do Zakonu, jak i teren, na którym jest wybudowana. Pozostaje pytanie, jak najlepiej i efektywniej wykorzystać ją dla dobra miejscowej młodzieży.

Podczas wizytacji prowincjalskiej, w obecności o. Łukasza Kasperka, Rada Wikariatu, po wcześniejszym głosowaniu konsultacyjnym wszystkich braci, podjęła decyzję o integracji powyższych inicjatyw z życiem i działaniem całego Wikariatu, gdzie finanse i projektowanie rozwoju będą zharmonizowane z ekonomią Wikariatu. Oddelegowanym do opieki nad całością został o. Zachariasz, pomysłodawca całości tego dzieła.

o. Maciej Jaworski OCD