17 listopada

Gdy patrzymy na śmierć człowieka sprawiedliwego, trudno nie zazdrościć mu jego losu. Dla niego nie istnieje już czas wygnania, lecz tylko Bóg, nic tylko Bóg.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza

Jakie życie, taka śmierć. To bez wątpienia najprawdziwsza wypowiedź o umieraniu. Obserwując fenomen śmierci, zauważano, że w tym finalnym etapie życia zbiegają się historie wszystkich wcześniejszych doświadczeń, historie decyzji, wyborów i czynów. Różne formy zła towarzyszące komuś za życia tworzą też atmosferę, w jakiej umiera. Pokój i dobroć serca, które ktoś za życia rozsiewał, są również przy nim, gdy wchodzi w wieczność. Śmierć jest doświadczeniem niepowtarzalnym. Każdy z nas w darowanym mu czasie doczesnego życia przygotowuje własne oblicze umierania. Cenną lekcją w tym przygotowaniu jest obecność przy śmierci innych ludzi, szczególnie nam najbliższych. Być przy umierającym, pomóc mu przejść to jedyne w swoim rodzaju doświadczenie, to wielka łaska dla jednej i dla drugiej osoby.


Odszedł do Boga w Karmelu

1966 † o. Jozafat od Świętej Rodziny (Calik)