Kiedy jednoczymy się z Chrystusem, kiedy Bóg wchodzi w nas, Chrystus Bóg mówi do nas o innych: jak możemy być Jego przyjaciółmi i jak może mówić do nas o czymkolwiek innym, niż o ogromnym cierpieniu innych, o tłumach? (Rekolekcje w klasztorze karmelitanek w Pontoise, 1943)

Gdy Jezus ujrzał tłumy, ulitował się nad nimi, bo byli przygnębieni i zmęczeni, jak owce nie mające pasterza. (Mt 9, 36)