W szkole Maryi z Nazaretu (21)

Dziewica z Nazaretu wzorem bezinteresownej posługi dla kapłanów

Dyrektorium o życiu i posłudze kapłanów, opublikowane w 1994 r. przez Kongregację ds. Duchowieństwa, zawiera wymowne zdanie: „Duchowość kapłańska nie może być uznana za pełną, jeśli nie bierze poważnie pod uwagę testamentu Chrystusa Ukrzyżowanego, który zechciał powierzyć Matkę umiłowanemu uczniowi, a przez niego wszystkim kapłanom powołanym do kontynuowania Jego zbawczego dzieła” (nr 68). Nadto św. Jan Paweł II wielokrotnie podejmował tematykę maryjności kapłana. Szczególnie szeroko, wskazując na eklezjalny i ascetyczny (głównie pod kątem celibatu) wymiar związku kapłana z Maryją, Ojciec Święty wypowiedział się w Liście do Kapłanów na Wielki Czwartek 1995 r. (nr 2-5). Nadto często poruszał zagadnienie związku kapłana z Maryją w nawiązaniu do Eucharystii. „Kiedy bowiem sprawujemy Mszę świętą – mówił do księży – jest wśród nas obecna Matka Syna Bożego, która nas wprowadza w misterium Jego odkupieńczej Ofiary.

W ten sposób staje się Ona pośredniczką łask spływających z tej Ofiary na Kościół i na wszystkich wiernych. Maryja bowiem została w sposób jedyny złączona z kapłańską Ofiarą Chrystusa, kiedy jednoczyła się z Jego wolą zbawienia świata przez Krzyż. Stała się Ona pierwszą i najdoskonalszą duchową uczestniczką Jego Ofiary jako Kapłana i Hostii. Z tego powodu może Ona otrzymać i dać tym, którzy na płaszczyźnie służebnej uczestniczą w kapłaństwie Jej Syna, łaskę pozwalającą coraz głębiej odpowiadać na wymagania duchowej ofiary, jaką kapłaństwo zakłada. W szczególny sposób łaskę wiary, nadziei i wytrwania w doświadczeniach, przyjmowanych jako przynaglenie do bardziej ochoczego udziału w Ofierze odkupienia” (30 VI 1993). Zaś w Pastores dabo vobis Jan Paweł II przypomniał, że maryjna duchowość kapłana powinna mieć wymiar chrystocentryczny i eklezjalny (nr 82).

Skądinąd już św. Paweł VI przypominał, że „Maryja jest nauczycielką pobożności i wzorem całego Kościoła w oddawaniu czci Bogu” (MC 21), w której to pobożności we wspólnocie ludu Bożego powinien przewodzić kapłan – duszpasterz. Motywem maryjności kapłana – jak słusznie podkreślają autorzy – powinien być także „egzystencjalny” związek zachodzący pomiędzy Maryją Matką Jezusa a każdym kapłanem, którego jest Matką (J 19, 26-27)”, tak, by cześć Maryi Dziewicy pomagała mu „przejmować od Niej macierzyński wymiar misji Kościoła, zaangażowanego w dzieło odrodzenia ludzi”.

o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD