25 listopada 2021 r. papież Franciszek zatwierdził dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego Jana od Jezusa i Maryi (de San Pedro y Ustarroz), karmelity bosego, trzeciego przełożonego generalnego Zakonu Karmelitów Bosych, znanego mistrza duchowego, autora licznych dzieł ascetycznych i promotora misji. Urodzony w Calahorra w Hiszpanii w 1564 r., jako 18.letni student uniwersytetu w Alcalá de Henares wstąpił on do nowicjatu karmelitów bosych w Pastranie, gdzie 23 stycznia 1583 r. złożył profesję. Już w 1585 r. wysłano go do Genui, aby założył pierwszy klasztor karmelitów bosych poza granicami Hiszpanii. Tam w 1586 r. zostały wyświęcony, a następnie skierowany do Rzymu. Na Kapitule Generalnej w 1605 r. został wybrany definitorem generalnym i mistrzem nowicjuszy (znane są jego Instructiones Novitiorum). Kolejna Kapituła Generalna, obradująca w 1608 r. powierzyła mu obowiązki Prokuratora Generalnego, tj. odpowiedzialnego za relacje Zakonu ze Stolicą Apostolską. Piastując ten urząd był zaangażowany w sprawę kanonizacji św. Teresy od Jezusa i jednym z pierwszych jej biografów. Słynął jako doradca kardynałów, papieży i świętych. W 1611 r. wybrano go trzecim z kolei generałem Zakonu. Złożył wówczas w Rzymie „Seminarium Missionum”, w którym formowali się m.in. pierwsi polscy karmelici bosi, pracujący potem na rzecz unii Rusinów z Rzymem, jak i w Persji i Indiach. Po zakończeniu kadencji, przewidując bliską śmierć, osiadł w klasztorze w Montecompatri nieopodal Frascati pod Rzymem, gdzie zmarł 28 maja 1615 r. i gdzie do dziś czci znajduje się jego nienaruszone ciało.
Jakkolwiek nazywano go zawsze „czcigodnym”, jego proces beatyfikacyjny został oficjalnie otwarty dopiero w 1997 r. Po dwóch latach, 7 maja 1999 r. Stolica Apostolska wydała dekret ważności przeprowadzono w diecezji rzymskiej dochodzenia kanonicznego, po czym została opracowana w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych stosowna „Positio de vita, virtutibus et fama sanctitatis Servi”, zaaprobowana kolejno przez konsultorów historyków, teologów, biskupów i kardynałów – członków Kongregacji.
Uwieńczeniem tych prac jest właśnie zatwierdzony przez papieża Franciszka dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego, nadający mu oficjalne tytuł Czcigodnego („Venerabilis”). Do jego beatyfikacji trzeba jeszcze papieskiego zatwierdzenia cudu wyproszonego u Pana Boga za jego przyczyną.
o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD
