W wigilię święta św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, czyli 30 września 2023 r. w kościele karmelitów bosych w Przemyślu, od godz. 19.30 do północy miało miejsce modlitewne czuwanie zwane „Deszczem Róż”, przygotowane i prowadzone przez Karmelitański Ruch Ewangelizacyjno-Modlitewny, którego moderatorem jest o. Andrzej Ruszała.

Wprowadzeniem do czuwania było zawiązanie wspólnoty przez o. Andrzeja i Diakonię Muzyczną KREM-u. Ojciec przywitał zebranych w kościele i czuwających przy odbiornikach internetowych. Kościół wypełnił się po brzegi czcicielami św. Teresy. Większość z nich to ludzie spoza Przemyśla. Wszyscy zostali zachęceni do przedstawienia się sobie nawzajem oraz poinformowani o przebiegu czuwania, które składać się będzie z trzech części: świadectw ludzi obdarowanych łaskami, adoracji Najświętszego Sakramentu i Eucharystii. Ponadto w tym roku po raz pierwszy została wprowadzona 45-minutowa przerwa na gorącą herbatę, kawę i słodki poczęstunek. W przerwie tej można było też nabyć książki o św. Teresie, modlitewniki i różane świece wykonane przez członków naszej wspólnoty. Ci, którzy pierwszy raz uczestniczyli w czuwaniu, zostali poinformowani o tym, że w drugiej części adoracji będzie czas na napisanie listów do św. Teresy. Kto nie miał swojej papeterii, mógł ją otrzymać gratis. Intencje zawarte w listach będą przez cały rok omadlane przez KREM i Wspólnotę Karmelitanek Bosych.

Po tej części wstępnej o. Andrzej zaprosił uczestników czuwania do podzielenia się tym, jak św. Teresa odpowiedziała w minionym roku czy wcześniej na ich prośby. Wystąpiło 10 świadków, którzy z radością dziękowali Bogu za wielkie dzieła, jakie uczynił w ich życiu. Trzy osoby dziękowały za dar potomstwa, dwie za uzdrowienie z raka, kolejne zaś za uwolnienie od uzależnienia od alkoholu, za uzdrowienie relacji w małżeństwie, za dar pokoju i radości oraz za uratowanie związku małżeńskiego zagrożonego rozwodem. Po każdym świadectwie Diakonia Muzyczna dziękowała Bogu refrenem pieśni: „Bo wielkiś Ty, wielkie dzieła czynisz dziś, nie dorówna tobie nikt”. Świadectwa są dowodem na to, że mała Tereska nie umarła, lecz wkroczyła w nowe życie w niebie, skąd zsyła „deszcz róż” na ziemię, będąc wierna swoim słowom wypowiedzianym przed śmiercią.

Druga część czuwania wypełniona była adoracją Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie. Adorację tę przeżywaliśmy wraz ze św. Teresą obecną z nami w swoich relikwiach i wizerunku ozdobionym czerwonymi różami i oświetlonym blaskiem świec. Obok dużego zdjęcia Teresy stała też figura Matki Bożej uśmiechu, który uzdrowił ją w dzieciństwie z ciężkiej choroby. Liderka KREM-u Irena wraz z animatorką Diakonii modlitwy wstawienniczej Małgorzatą rozpoczęły wspólnotową modlitwę, zanosząc dziękczynienia i prośby do obecnych wśród nas Pana Jezusa, Maryi i św. Teresy. Następnie Wojciech, lider Diakoni muzycznej, odczytał życiorys Świętej, po czym Irena i Małgorzata na przemian prowadziły medytację na temat małej drogi św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Medytacja przeplatana była pieśniami i ustnymi modlitwami, w których jak refren powtarzało się wołanie o to, aby w naszych sercach zakwitły róże pokornej i cierpliwej miłości. Pierwsza część adoracji została zakończona Litanią do św. Teresy oraz następującą modlitwą:

„O umiłowany Kwiecie Jezusa, uśmiechnij się do nas na końcu tej adoracji, a przez niewysłowioną słodycz Jego dziecięctwa spełnij obietnice: rzuć na nas i na wszystkich ludzi deszcz róż, który by nam przypomniał nieskończoną miłość Boga naszego i wiekuiste wesele, jakie nam zgotował w niebie, gdzie mamy nadzieję wraz z Tobą miłosierdzie jego wyśpiewać na wieki. Panie Jezu, prosimy cię teraz, abyś pobłogosławił nasze serca i uczynił nas małymi i pokornymi dziećmi naszego Ojca”.

Druga część adoracji była trwaniem w ciszy sercem przy Sercu Jezusa. Umocnieni w wierze i ufności wobec Niego powierzaliśmy Mu samych siebie i swoje problemy a następnie przelewaliśmy je na listowy papier, prosząc św. Teresę o wstawiennictwo. Zaklejone koperty wrzucaliśmy do dużej skrzynki umieszczonej przy wizerunku Świętej. Podczas podchodzenia do niej Tomasz z Diakonii jedności wręczał każdemu własnoręcznie wykonane zakładki z zasuszonym płatkiem róży i informacją o KREM-ie.

O godz. 21.45 wszyscy chętni udali się do kawiarenki na posiłek oraz do stoiska z książkami i świecami. Dochód ze sprzedaży przeznaczony został na ogrzewanie kościoła i ewangelizację.

Zwieńczeniem czuwania była msza św. z formularza o św. Teresie od Dzieciątka Jezus. Podczas Eucharystii Diakonia muzyczna KREM-u grała i śpiewała pieśni oparte na wierszach św. Teresy. Muzyka ta wyciszyła i rozmodliła nasze serca, budząc zachwyt i miłość. W homilii o. Andrzej, nawiązując do przeczytanego fragmentu Ewangelii, w której Jezus wysławia Ojca za Jego miłość do prostaczków, wyjaśnił, że prostaczkami są małe dzieci. Należy do nich też św. Teresa, ponieważ ona w relacji z Bogiem miała postawę dziecka i uczyła, jak stawać się takim dzieckiem. Na przykładach z życia Świętej o. Andrzej wyjaśniał, jak w konkretnych sytuacjach, zwłaszcza tych trudnych, postępować, by być jak dziecko.

Po Eucharystii otrzymaliśmy błogosławieństwo relikwiami Świętej. Podczas podchodzenia do ucałowania relikwii można było zabrać na pamiątkę poświęcone wcześniej płatki róż i karteczki z sentencjami św. Teresy.

Kończąc czuwanie, o. Andrzej podziękował wszystkim za obecność i modlitwę, a organizatorom za trud włożony w jego przygotowanie oraz zaprosił na kolejny „deszcz róż” za rok.

Janina Orzechowska
KREM