Argentyńskie Lourdes

Niedaleko od Cordoby – 35 km na południe – leży miasteczko Alta Gracia (ok. 50.000 mieszkańców), które zyskało miano „argentyńskiego Lourdes”, dzięki pielgrzymom przybywającym tu tłumnie (200 000 na samo tylko święto! – odpust Matki Bożej z Lourdes, 11 lutego), aby przy replice „Groty Massabielskiej” podziękować Maryi za wszelkie łaski i poprosić o opiekę. Tego roku mija dokładnie 100 lat !, jak powstało to miejsce szczególnego kultu maryjnego w Argentynie, w Archidiecezji Cordoba – Sanktuarium MB z Lourdes oddanego pod opiekę karmelitom bosym od samego początku.

La Gruta

La Gruta (czyli Grota) – to oficjalna nazwa tego świętego miejsca (i tak oznaczonego na znakach strzałkach w okolicach Alta Gracia), które swój początek bierze w marcu 1917 r. z inicjatywy dwóch pobożnych niewiast: Guillerminy Rodriguez Achával Goyena i Delfiny Bunge de Galvez (żona pisarza Manuela Galvez). Idąc za porywem serca i natchnieniem Ducha św. zapragnęły szerzyć kult MB z Lourdes (która ukazała się prostej dziewczynie Bernadetcie Soubirous we Francji w 1858 r.) w swej rodzinnej ziemi w Argentynie. Z Hiszpanii zostali sprowadzeni karmelici bosi znani z maryjnego charyzmatu i im bp Cordoby powierzył opiekę nad mającym powstać sanktuarium (o. Rafałowi od św. Teresy od Jezusa). Podarowany teren (ponad 6 hektarów) leśno-pagórkowato-skalisty stwarzał do tego doskonałe warunki. Jedna z naturalnych grot (nieco powiększona) stała się repliką francuskiej Groty Massabielskiej z figurami Matki Bożej i św. Bernadetty autorstwa rzeźbiarza Hectora Rochy. Dla modlitwy ustawiono klęczniki i ławki (na 400 osób), a dla mszy św. polowy ołtarz. W innym miejscy na wzgórzu rozlokowano stacje Drogi Krzyżowej oraz ławki dla medytacji i odpoczynku. Z czasem powstaje również kościół dla przyjęcia pielgrzymów.

Kościół

W roku 1922 powstaje Komitet budowy kościoła na potrzeby wiernych. Dwa lata później zostaje położony kamień węgielny pod świątynię zaprojektowaną w stylu kolonialnym przez architekta dr Jorge Bunge. W 1927 r. odbyła się uroczystość konsekracji kościoła, której dokonał bp Cordoby, Jose Anselmo Luque. Pod kościołem urządzono sklepik z dewocjonaliami i restaurację dla pielgrzymów. W niszy prezbiterium stanowiącej ołtarz główny stanęła figura na wzór MB z Lourdes. W latach 1941-42 wnętrze kościoła otrzymało piękne malowidła z motywami maryjnymi (nawiązanie m. in. do objawień w Lourdes) oraz karmelitańskimi (przede wszystkim święci Karmelu), których autorem jest Antonio Carlos Camilloni Pedone. Obok figury Matki Bożej w ołtarzu głównym stanęły figurki św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża.

Cud

11 sierpnia 2011 r. została zabrana z kościoła figura Matki Bożej i oddana do renowacji, i jakież było zdziwienie ojca, który zamykał kościół, kiedy zobaczył, że w niszy w miejscu gdzie była figura Maryi nadal widniej Jej postać. Nie jest to malowidło na ścianie niszy, raczej przypomina hologram (jest w trójwymiarze), widać go z daleka, a podejdziesz blisko jakby zanika… I trwa to zjawisko po dziś dzień. Poddawane badaniom nie da się wytłumaczyć naukowo… To cudowne wydarzenie jeszcze bardziej spotęgowało napływ pielgrzymów, turystów i ciekawskich. Przez wiele lat posługiwał w tym sanktuarium o. Emilian Bojko, karmelita bosy rodem z Podkarpacia.

o. Paweł Ferko OCD