Maciej Józef Gądek – w zakonie o. Anzelm od św. Andrzeja Corsini OCD przyszedł na świat w Marszowicach, k. Wieliczki, 24 lutego 1884 r. Zaraz następnego dnia został ochrzczony w kościele parafialnym w Niegowici. W latach 1895-1904, jako uczeń wadowickiego konwiktu i później jako nowicjusz oraz profes zakonu karmelitów bosych w Czernej, był świadkiem życia św. Rafała Kalinowskiego. Po studiach na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, został wyświęcony na kapłana 25 VII 1907 r.
Po powrocie do Ojczyzny był członkiem wspólnoty nowej fundacji w Krakowie na Rakowickiej, gdzie pracował duszpastersko w latach 1909-1915, pełniąc równocześnie funkcję magistra kleryków i wykładowcy w seminarium teologicznym. W latach 1915-1917 wraz z polskimi klerykami przebywał w Wiedniu, następnie w Czernej; od 1918-1920 był przeorem klasztoru w Wadowicach. W 1920 r. na kapitule generalnej w Rzymie wyjednał wskrzeszenie polskiej prowincji i został mianowany pierwszym jej prowincjałem (1920-1924). W 1921 r., we współpracy z Janiną Kierocińską (dziś czcigodna sługa Boża – matka Teresa od św. Józefa, 1885-1946), założył Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus z siedzibą w Sosnowcu, które żyje duchem Bożego dziecięctwa.
W 1925 r. w Rzymie był członkiem kapituły generalnej zakonu, uczestniczył w kanonizacji św. Teresy od Dzieciątka Jezus i został wyznaczony przez generała zakonu do założenia międzynarodowego Kolegium w Rzymie, a mianowany rektorem tej uczelni, Funkcję tę pełnił przez 19 lat. W latach 193-1947 pracował w zarządzie generalnym zakonu; przez papieża Piusa XI był mianowany konsultorem kongregacji watykańskiej oraz wizytatorem apostolskim seminariów w Polsce oraz kolegiów rzymskich. Był spowiednikiem pięciu polskich wspólnot zakonnych żeńskich i kierownikiem duchowym wielu osób konsekrowanych. W czasie drugiej wojny światowej przychodził z duchową pomocą uciekinierom i dzieciom polskich uchodźców w Rzymie.
Po powrocie do Polski w 1947 r., o. Anzelm pracował duszpastersko we Wrocławiu, jako przełożony wspólnoty; w latach 1948-1954, 1957-1960 pełnił urząd prowincjała polskiej prowincji; od 1960 r. zamieszkał w klasztorze w Łodzi, gdzie zmarł świątobliwie 15 października 1969 r. Jego doczesne szczątki, po ekshumacji w 1990 r., spoczywają w przedsionku kościoła karmelitów bosych w Łodzi, przy ul. Liściastej 9. Jego proces beatyfikacyjny w archidiecezji łódzkiej został przeprowadziny w latach 2002-2008; aktualnie trwają prace na etapie rzymskim. Każdego 15 dnia miesiąca we wspólnotach Zgromadzania założonego przez Sługę Bożego, w łódzkim kościele karmelitów bosych, a także w jego rodzinnej parafii w Niegowici, trwają modlitwy o wyniesienie go na ołtarze, z odczytywaniem próśb i podziękowań za łaski otrzymywane przez wiernych za przyczyną Sługi Bożego.
Więcej informacji na blogu www.anzelmgadek.pl
Konrada Dubel, CSCIJ