Relikwie św. Rafała i bł. Alfonsa w Toruniu

W niedzielę 5 września 2021 r., do Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu zostały wprowadzone relikwie św. Rafała Kalinowskiego i bł. Alfonsa Mazurka, karmelitów bosych. Uroczystej Eucharystii z tej okazji przewodniczył i homilię wygłosił o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD, relator Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych z Rzymu. W homilii kaznodzieja wyznawał: „wprowadzamy te relikwie do tutejszego Sanktuarium w pierwszą niedzielę września, modląc się za Ojczyznę w 82 rocznicę wybuchu wojny i wpraszając dla niej prawdziwą wolność, a nadto obejmując modlitwą dzieci, młodzież, nauczycieli, wychowawców i katechetów u progu nowego roku szkolnego. Właśnie obaj ci karmelici bosi dla Ojczyzny cierpieli kajdany, modlili się o jej wolność i byli także bardzo zaangażowani na polu wychowawczym: św. Rafał Kalinowski jako powstaniec i katorżnik Sybiru w Usolu nad dalekim Bajkałem, gdzie między innymi uczył dzieci polskich zesłańców, a potem jako pełen ascezy i ewangelicznego wyrzeczenia zakonnik i kapłan w klasztorze karmelitów Bosych. Bł. Alfons zaś jako przeor klasztoru w Czernej, wierny stróż wartości ewangelicznych i obrońca wspólnoty zakonnej w czasie ostatniej wojny, za co spotkała go śmierć męczeńska z rąk niemieckich, a wcześniej wychowawca, dyrektor gimnazjum karmelitańskiego w Wadowicach”.

W odniesieniu zaś do czasów współczesnych celebrans podkreślał: „Obaj ci wyniesieni na ołtarze przez św. Jana Pawła II zakonnicy karmelitańscy rzucają światło Ewangelii na zeświecczony i zarażony liberalizmem styl życia wielu środowisk w naszej Ojczyźnie. Ich orędzie stanowi przeciwwagę w odniesieniu do nurtu sekularyzacji, jaki ze wszystkich stron nas otacza i którego przejawem jest m.in. kryzys wartości chrześcijańskich, a nadto kryzys rodziny i zanik poczucia patriotyzmu, panoszenie się ideologii gender czy LBGT. Św. Rafał Kalinowski i bł. Alfons Mazurek, którzy dla Ojczyzny cierpieli kajdany i dali heroiczne świadectwo swej wierze, także poprzez zaangażowanie na polu wychowawczym, przypominają zasadnicze i trwałe wartości, zakorzenione w Dekalogu, w Ewangelii i w prawie naturalnym. Są to wartości ponadczasowe: duchowe, umysłowe i etyczne, co winniśmy sobie ustawicznie uświadamiać i nimi żyć.

Nawiązując do zbliżającej się beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego i Założycielki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża z Zakładem dla Ociemniałych w Laskach, m. Elżbiety Róży Czackiej, o. Szczepan stwierdził, że będzie ona nadprzyrodzoną pieczęcią samego Pana Boga nad znanym „non possumus” Księdza Prymasa, jak i nad umiejętnością otwarcia się – niejako owego „effatha” z niedzielnej Ewangelii  (Mk 7,34) ociemniałej matki Elżbiety na światło Chrystusa. I kontynuował: „Jakże bardzo dzisiaj, wobec tych przeróżnych, sprzecznych z naszą chrześcijańską i patriotyczną tożsamością prądów powinniśmy wypowiadać owe „non possumus” Księdza Prymasa, owe jego zaczerpnięte z Dziejów Apostolskich (Dz 5,29) „oportet oboedire Deo magis quam hominibus”. Jakże bardzo potrzeba nam, za przykładem matki Czackiej, wobec tych tendencji zaciemniających oczywiste prawdy wynikające z objawienia i z prawa naturalnego, jakże potrzeba nam otwierać się (effatha!) na światło nadprzyrodzone by dochować wierności Chrystusowi i Jego Matce, śladem praojców, śladem świętych i błogosławionych, także tych z Karmelu, których relikwie dziś intronizujemy”.

W końcu kaznodzieja podziękował Ministrowi Edukacji za to, że wśród lektur szkolnych znajdzie się miejsce i dla spuścizny św. Jana Pawła II i dla sługi Bożego ks. Piotra Skargi, że młodzież pozna „Raport” Witolda Pileckiego, „Pożogę” Zofii Kossak Szczuckiej, czy „Zapiski więzienne” Prymasa Tysiąclecia. Zachęcał też do modlitwy o prawdziwą mądrość i światło Ducha Świętego dla nauczycieli i katechetów.