Dwudziestolecie beatyfikacji o. Alfonsa M. Mazurka OCD (13)

Beatyfikacja i dalszy rozwój kultu.

Beatyfikacja o. Alfonsa odbyła się w Warszawie 13 czerwca 1999 r. przez posługę św. Jana Pawła II. W gronie 108 błogosławionych znaleźli się biskupi, kapłani i świeccy 18 diecezji, ordynariatu polowego i 22 rodzin zakonnych. Pośród nich jest 3 biskupów, 52 kapłanów diecezjalnych, 26 kapłanów zakonnych, 3 kleryków, 7 braci zakonnych, 8 sióstr zakonnych i 9 osób świeckich. O żadnym z beatyfikowanych Ojciec Święty nie wyraził się jednak tak osobiście, jak o bł. Alfonsie. Otóż odwiedzając trzy dni po beatyfikacji swoje rodzinne Wadowice, Jan Paweł II złożył następujące świadectwo: „Serdecznie wspominam wszystkie rodziny zakonne, które pełnią swoją posługę na ziemi wadowickiej, a więc ojców karmelitów na Górce, księży pallotynów na Kopcu, siostry nazaretanki przy ul. 3 Maja, tam chodziłem jeszcze do ochronki. W sposób szczególny pragnę pozdrowić ojców karmelitów bosych z wadowickiej Górki. Spotykamy się bowiem w wyjątkowej okoliczności: w tym roku, 27 sierpnia przypada setna rocznica konsekracji kościoła pod wezwaniem św. Józefa przy klasztorze ufundowanym przez św. Rafała Kalinowskiego. Jak za lat młodzieńczych, chłopięcych, wędruję w duchu do tego miejsca szczególnego kultu Matki Bożej Szkaplerznej, które wywierało tak wielki wpływ na duchowość ziemi wadowickiej. Sam wyniosłem z tego miejsca wiele łask, za które dziś Bogu dziękuję. A szkaplerz do dzisiaj noszę, tak jak go przyjąłem u Karmelitów na Górce, mając kilkanaście lat. Cieszę się, że dane mi było beatyfikować, wraz ze stu siedmiu męczennikami, również o. Alfonsa Marię Mazurka, który był wychowankiem, a potem zasłużonym wychowawcą w przyklasztornym Niższym Seminarium. Z pewnością miałem sposobność zetknąć się osobiście z tym świadkiem Chrystusa, który w 1944 r., jako przeor konwentu w Czernej, przypieczętował swoją wierność Bogu męczeńską śmiercią. Ze czcią klękam u jego relikwii, które spoczywają właśnie w kościele św. Józefa na Górce, i dziękuję Bogu za dar życia, męczeństwa i świętości tego wielkiego zakonnika”.

Zarówno kapituła prowincjalna prowincji krakowskiej z 1999 r. jak i zarząd prowincji poleciły urządzenie we wszystkich wspólnotach karmelitańskich dziękczynnego triduum za beatyfikację o. Alfonsa. Na uwagę, z powodu tego, że odbiło się szerszym echem wśród Ludu Bożego, zasługuje nabożeństwo dziękczynne za beatyfikację o. Alfonsa, zorganizowane w polonijnym sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Munster koło Chicago w Stanach Zjednoczonych, któremu 27 czerwca 1999 r. przewodniczył przełożony prowincjalny.

Wydano także nowe pozycje o błogosławionym: o. Honorat Czesław Gil był autorem książki w języku polskim pt. „Błogosławiony Alfons Maria Mazurek, karmelita bosy z grona polskich Męczenników 1939-1945” (Kraków 1999, 47 ss.), a o. Szczepan T. Praśkiewicz biografii włoskiej „Alfonso Maria Mazurek. La forza inerme del martirio” (Milano 1999, ss. 90) i hiszpańskiej „Nuevo beato del Carmelo. Alfonso Maria Mazurek” (Burgos 1999, ss. 94). Ukazało się też wiele artykułów w światowej prasie karmelitańskiej, tj. w periodykach: „Carmel Clarion” (Washington); „Cor unum” (Roma), „Il Carmelo e le Missioni” (Morena), „Il Carmelo” (Monza), „Il Piccolo Fiore” (Anzio), „Il Mas­saggero del S. Bambino Gesù” (Arenzano), „Miriam” (Sevilla), „La Obra máxi­ma” (San Sebastián). Z kolei w prasie polskiej o nowym błogosławionym Karmelu pisał przede wszystkim o. Włodzimierz Tochmański, rzecznik prasowy prowin­cji. Kuria Prowincjalna OCD w Krakowie, staraniem ekonoma – o. Jacka Chodzyńskiego – wydrukowała nadto w nakładzie 20 tys. obrazki i ulotki błogosławionego z jego biogramem i wybranymi myślami, a także (w nakładzie 1 tys.) jego „posters” o wymiarach 25×40 cm. Biogram błogosławionego ukazał się też w opracowaniach zbiorowych o męczennikach ostatniej wojny światowej, jak np. po polsku: „Męczennicy za wiarę 1939-1945” (Praca zbiorowa, Warszawa 1996, s. 342-346); Szczepan T. Praśkiewicz, „Męczennicy polscy II wojny światowej. Sylwetki i droga do beatyfikacji”, „Duszpasterz Polski Zagranicą” (Rzym 1999, s. 8), czy po włosku: Tomasz Kaczmarek – Flavio Peloso, „Luci nelle tenebre. I 108 martiri della Chiesa in Polonia: 1939-1945”, (Varsavia 1999, s. 92-93). W roku Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa o. Czesław Gil wydał album pt. „Przewodnicy na Górę Karmel ukazani przez Jana Paw­ła II” (Kraków 2000), w którym nie zabrakło biogramu o. Alfonsa (s. 240-243) i fragmentu przemówienia Ojca Świętego z Wadowic z 1999 r., w którym Papież wspomina naszego błogosławionego Współbrata (s. 243-244). Rok później, we włocławskim Wydawnictwie Duszpasterstwa Rolników, w serii „Męczennicy 1939-1945”, ukazał się (jako zeszyt nr 81) życiorys pt. „Błogosławiony Ojciec Alfons Maria Mazurek”, pióra o. Szczepana T. Praśkiewicza.

Klasztor czerneński, przy współpracy parafii w Nawojowej Górze, po­cząw­szy od beatyfikacji o. Alfonsa, urządza każdego roku nabożeństwa dziękczynne na miejscu jego męczeństwa lub w kościele parafialnym.

o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD


Modlitwa o kanonizację bł. Alfonsa

Wszechmogący Boże, który wezwałeś bł. Alfonsa Marię i Towarzyszy do oddania życia z miłości ku Chrystusowi i Kościołowi, wspomóż nas swoją łaską, abyśmy wsparci przykładem ich życia i męczeństwa, do końca życia dochowali wierności zobowiązaniom Chrztu świętego. Udziel nam również łask, o które Cię za ich przyczyną z pokorą i ufnością prosimy i pozwól nam oglądać ich w chwale Twoich Świętych. Amen.

(Imprimatur: kard. Stanisław Dziwisz, Kraków, 4.06.2008, Nr 1625/2008)