Podczas audiencji udzielonej 13 listopada 2025 r. dla Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych i uczestników zorganizowanego przez nią sympozjum nt. doświadczeń mistycznych i świętości, Papież Leon XIV przypomniał, że choć przeżycia mistyczne należą do „najpiękniejszych doświadczeń wiary”, to nie powinny być traktowane, jako „osobiste przywileje” niektórych osób, ale jako dar dla budowania całej wspólnoty Kościoła.
Ojciec Święty zaznaczył, że nadzwyczajne zjawiska, które mogą charakteryzować doświadczenie mistyczne, nie są niezbędnymi warunkami uznania świętości wierzącego: jeśli występują, wzmacniają cnoty nie jako indywidualne przywileje, ale jako ukierunkowane na budowanie całego Kościoła, Mistycznego Ciała Chrystusa. Leon XIV podkreślił, że tym, co jest najważniejsze i na co należy najbardziej zwracać uwagę w badaniu życia kandydatów do chwały ołtarzy, jest ich pełne i stałe podporządkowanie woli Bożej, objawionej w Piśmie Świętym i w żywej Tradycji Apostolskiej. „Dlatego – mówił Papież – ważne jest zachowanie równowagi, i tak jak sprawy kanonizacyjne nie powinny być wszczynane jedynie w obliczu zjawisk wyjątkowych, tak też należy dbać o to, aby nie wykluczać z promowania spraw beatyfikacyjnych tych Sług Bożych, których życie charakteryzowały takie doświadczenia”.
Papież zacytował św. Augustyna, przypominając, że najważniejszym celem dążeń człowieka winna być komunia z Bogiem, który jest „bardziej wewnątrz nas niż to, co w nas jest najbardziej osobiste” („interior intimo meo et superior summo meo”: „Wyznania”, III, 6, 11).
Z kolei przywołując świętych mistyków Karmelu, Papież nawiązał do potrzeby właściwego rozeznawania, by odróżnić autentyczne zjawiska duchowe, które mogą mieć miejsce w atmosferze modlitwy i szczerego poszukiwania Boga, od przejawów, które mogą być zwodnicze, co należy czynić z roztropnością. Leon XIV zacytował następujące słowa św. Teresy od Jezusa: „Jasne jest, że najwyższa doskonałość tkwi nie w wewnętrznej słodyczy, w wielkich uniesieniach, w wizjach i w duchu proroctwa, lecz raczej w doskonałej zgodności naszej woli z wolą Bożą, abyśmy chcieli i to mocno, co wiemy, że jest Jego wolą, przyjmując z tą samą radością zarówno słodycz, jak i gorycz, tak jak On chce” („Fundacje” 5, 10). Papież dodał, że „słowa te odpowiadają doświadczeniu św. Jana od Krzyża, według którego praktykowanie cnót jest zalążkiem żarliwej gotowości do poświęcenia się Bogu, aby Jego wola i nasza stały się jedną wolą w gotowości i dobrowolnej zgodzie („Żywy płomień miłości” 3, 24), aż kochający przemieni się w Umiłowanego” („Pieśń duchowa”, 22, 3).
Na zakończenie Papież zachęcił uczestników audiencji „do naśladowania świętych i w ten sposób pielęgnowania powołania, które jednoczy nas wszystkich jako ochrzczonych, żywych członków jednego Ludu Bożego”.