Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany,
na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec,
Książę Pokoju.
Iz 9,5
Drodzy Bracia i Siostry w Karmelu Terezjańskim
Starożytna tradycja przypisuje świętemu Łukaszowi Ewangeliście autorstwo ikony przedstawiającej Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus na lewym ramieniu. Maryja eksponuje swojego Syna, a ich dostojne twarze skierowane do przodu cechuje powaga. Od tego wizerunku wywodzą się ikony, na których Matka Chrystusa przedstawiana jest jako Hodegetria, czyli Przewodniczka, Wskazująca Drogę. To kategoria obrazów cudownych, „nie ręką ludzką stworzonych”, obrazujących dogmat wcielenia Syna Bożego w aspekcie Jego Boskości.
Maryja pełni we wspólnocie Kościoła rolę Przewodniczki prowadzącej wszystkich do Chrystusa, który powiedział o sobie: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem” (J 14, 6). Nikt nie zna Go tak, jak Ona, stąd Kościół prosi Ją usilnie w swej liturgii: „Ukaż nam Syna!” Na pierwszy rzut oka Maryja zdaje się skupiać uwagę na sobie, zdaje się dominować w przestrzeni życia Kościoła i poszczególnych ludzi. Bardziej zaangażowane przebywanie z Nią odsłania jednak inną rzeczywistość. Zapatrywanie się w Maryję ma na celu nie Jej osobę, lecz Jej Syna. Ona w sposób doskonały realizuje piękne słowa świętego Jana Chrzciciela, który znalazłszy się w centrum ludzkiej uwagi i podziwu, powiedział: „Trzeba, by Chrystus wzrastał, a ja żebym się umniejszał” (J 3, 30).
Niech święta Bożego Narodzenia, podczas których Matka Chrystusa w szczególny sposób ukazuje nam Syna, jedyną drogę prowadzącą do Ojca, umocnią Waszą ufność w odwieczną miłość Boga do ludzi.
Życzę Wam prawdziwie chrześcijańskiej nadziei w sercach. Niech ta nadzieja rozkwitnie całym swoim bogactwem zwłaszcza teraz, gdy będziemy razem z Maryją i Józefem trwać przy Jezusowym żłóbku. A spoczywa w nim nie kto inny, tylko „Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju”.