Przyznanie tytułu doktora Kościoła

Pierwsze starania zmierzające do przyznania Janowi od Krzyża tytułu doktora Kościoła miały swe źródło w kontekście trzechsetnej rocznicy śmierci, obchodzonej w roku 1891. Promotorem było czasopismo San Juan de la Cruz, wydawane w Segovii w celu animowania uroczystości jubileuszowych. 14 grudnia 1891 liczni prałaci hiszpańscy kierują pierwszą prośbą o to do papieża Leona XIII.

Przy okazji dwusetnej rocznicy kanonizacji, obchodzonej w roku 1926, biskup Segovii, Manuel de Castro y Alonso, prosi swoich kolegów z episkopatu światowego, aby poparli tę prośbę, u Stolicy Apostolskiej . W tym samym czasie Zakon Karmelitów uzyskuje poparcie wyższych prałatów, zakonów, uniwersytetów świeckich i papieskich oraz akademii królewskich. Kapituła generalna z 1925 jednomyślnie poparła ten zamiar.

W oparciu o pozytywną opinią komisji teologów, Świata Kongregacja Obrzędów na sesji plenarnej 27 lipca 1926 podejmuje jednomyślną decyzję w tej sprawie. Odpowiednie brewe ogłosił Pius XI 24 sierpnia tego samego roku, w rocznicę. Reformy terezjańskiej, którego pierwsze słowa przypominają datę kanonizacji: Die vicesima septima mensis decembris anni MDCCXXVI. W ten sposób zostają powiązane ze sobą: Reforma terezjańska, kanonizacja i doktorat pierwszego zakonnika i świętego karmelity bosego.