Refleksje nad życiem i duchowością Sługi Bożego o. Anzelma Gądka OCD – 3
Przedmiotem kontemplacji Sługi Bożego o. Anzelma była tajemnica Wcielenia oraz boskie synostwo Jezusa Chrystusa. W relacji Chrystusa do Ojca niebieskiego widział najdoskonalszy wzór naszego dziecięctwa wobec Boga. Na modlitwie o. Anzelm znajdował zawsze nowe światło i nowy ogląd tajemnicy, niby bijące źródło, z którego sam czerpał i dzielił się z innymi.
W jednym z listów do sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus Sługa Boży pisał: „Biegnę ja z Wami, nawet przed Wami i nie mam spokoju, i nie dam Wam spokoju, aż gdy zobaczę, żem, głosem [św.] Jana, ucznia miłości, odtworzył w Was wszystkich obraz Dziecięcia – życie dziecięctwa”.
Wykładnię charyzmatu Zgromadzenia zawarł przede wszystkim w Traktacie o dziecięctwie duchowym (Warszawa, 1955). W nim Sługa Boży poucza, że dziecięctwo duchowe nie jest tylko nabożeństwem do Dzieciątka Jezus, owszem „nabożeństwo prowadzi do dziecięctwa, rozwija je i kształci na wzór synostwa Jezusowego. Droga dziecięctwa, na pozór najłatwiejsza, w rzeczywistości jest „ciasną bramą” i „wąską drogą” ewangeliczną, prowadzącą do królestwa (por. Mt 7, 14), wymagającą całkowitego zaparcia się siebie (por. Mt 16, 24). Z drugiej strony ma w sobie tyle wdzięku i tyle delikatności, że zachwyca maluczkich według świata, a zakryta jest przed mądrymi (por. Mt 11, 25)”. Prawdy wiary, pozornie paradoksalne, w jego doświadczeniu duchowym stawały się nowym światłem, które ukazuje drogę innym: „Dziecięctwo jest mocą, nie słabością; jest objawieniem obecności w duszach Ojca i Syna, i Ducha Świętego, i działania Trójcy Najświętszej […]. Sam Duch Święty jest sprawcą dziecięctwa […]. Dziecię Boże, Słowo, co Ciałem się stało, to tajemnica miłości Boga, to klucz do wszystkich tajemnic”.
Nauczanie o. Anzelma o tajemnicy Wcielenia, wiązało się ściśle z obecnością Maryi, Matki Bożego Dzieciątka, a dla nas także Matki łaski Bożej. Oglądając Maryję okiem kontemplacyjnym – stwierdza o. Otto Filek – w jej świetle Sługa Boży poznał, że „Maryja jest także dzieckiem Bożym, świątynią Bożą, Oblubienicą Ducha Świętego, pełną przymiotów dziecięctwa, pokory, prostoty, szczerości, niewinności, otwartości. Jest także Matką, mistrzynią i wychowawczynią naszą w dziecięctwie duchowym?”. Ojciec Założyciel podziwia Ją jako ideał doskonałości i wzór zjednoczenia z Bogiem. Maryja jest w Karmelu «formą» kształtującą w nas podobieństwo do Jezusa, i ta „forma” czyni Karmel «cały maryjny».
Ojciec Otto od Aniołów OCD (Jakub Jan Filek, 1918-2014), największy znawca duchowości Sługi Bożego, stwierdził że „sercem” życia duchowego o. Anzelma była miłość do Dzieciątka Jezus. Potwierdza to również o. Emil od Wniebowzięcia NMP (Walenty Hebda, 1915-1997): „Wszyscy, którzy mieli okazję spotkać się, rozmawiać, załatwić sprawę, byli jego spokojem, radością zachwyceni. Ten niezwykły urok pokoju na twarzy i uśmiech był owocem Jego nabożeństwa do Dzieciątka Jezus. Bez przerwy Ewangelia dziecięctwa u św. Łukasza był tematem Jego rozmyślań, kontemplacji”.
Charyzmat Bożego dziecięctwa – według myśli o. Anzelma Gądka – jest możliwy do zastosowania w życiu każdego chrześcijanina, bo wszyscy na chrzcie św. otrzymaliśmy dar Bożego życia, tj. tę samą łaskę uświęcającą, cnoty wlane i dary Ducha Świętego. Mamy je rozwijać aż do przewidzianej przez Boga pełni.
s. Konrada Z. Dubel
Karmelitanka Dzieciątka Jezus
