Powiedz, gdzie mam Ciebie szukać…
„Gdzie się ukryłeś, Umiłowany?” – od tych słów św. Jan od Krzyża rozpoczyna swój największy poemat – „Pieśń duchową”. Szukanie Boga to rzeczywiście kwintesencja duchowości Karmelu. W okresie Bożego Narodzenia nabiera ono jednak w naszym Zakonie wymiaru szczególnie dosłownego, a wręcz „praktycznego” – wszystko za sprawą pewnej tradycji, do udziału w której chcielibyśmy Was dzisiaj zaprosić.
Jeśli któregoś dnia po Bożym Narodzeniu na korytarzach klasztornych da się zauważyć dziwne poruszenie – braci lub siostry zaglądających w każdą szczelinę i zakamarek, przetrząsających wszelkie szafki i szufladki, zdejmujących ze ścian obrazy, czy przesuwających figury nieporuszone przynajmniej od roku – jest całkiem prawdopodobne, że szukają Dzieciątka Jezus. „Szukanie Dzieciątka” to prastary zwyczaj do dziś praktykowany w niektórych klasztorach, szczególnie tych, w których istnieją wspólnoty formacyjne. Dzieciątko ukrywa Przełożony lub Magister. „Wszelkie chwyty są dozwolone” – w końcu zabawa nie może skończyć się zbyt szybko. Jeśli jednak poszukiwania przeciągają się, ich teren zawęża się przez kolejne wskazówki. Szczęśliwy znalazca ma dwa (lub trzy) życzenia: jedno dla siebie i jedno dla wspólnoty (ew. jedno dla siebie, jedno dla wspólnoty formacyjnej i jedno dla całej wspólnoty klasztoru). Jest to zarazem dobra sposobność, by dotrzeć do tych miejsc, których nie sięgnęły nawet przedświąteczne porządki…
Zapraszamy do udziału i życzymy powodzenia. Do dzieła!
Czas START! Koniec akcji 1 stycznia 2018 godz. 00.00.