Po ogłoszeniu św. Teresy Doktorem Kościoła Paweł VI, dzisiaj już święty papież, powiedział do przełożonego karmelitów bosych:

“Zegar Opatrzności wybił godzinę Teresy! Ona to nauczyła nas iść głównym szlakiem, drogą modlitwy i współżycia z Bogiem. Wszystkie inne drogi są tylko ścieżynami…“.

W swojej homilii – nie bez wzruszenia – rzekł Ojciec Święty:

“Nadaliśmy, a raczej zatwierdziliśmy świętej Teresie od Jezusa tytuł Doktora Kościoła. (…) Jakże jest wielka! Jakże jedyna! Jakże ludzka! (…) Światło tytułu wydobywa na jaw nie podlegające dyskusji wartości, jakie już w pełni dawniej jej przyznawano. Przede wszystkim świętość życia; wartość urzędowo uznana już 12 marca 1622 r. (…) Możemy nadto zauważyć w niej charyzmat mądrości. Każe on nam myśleć o bardziej może pociągającym, a równocześnie bardziej tajemniczym aspekcie doktoratu św. Teresy, tj. o wpływie natchnienia Bożego na tę nadzwyczajną pisarkę mistyczną. (…) Ozdobiona tytułem nauczycielskim, będzie mogła autorytatywniej pełnić swe posłannictwo w swojej rodzinie zakonnej, w modlącym się Kościele oraz w świecie poprzez zawsze aktualne orędzie modlitwy. (…) Po pięciu wiekach nie przestaje ona dawać dowodów swego duchowego posłannictwa, swej szlachetności serca spragnionego jedności, swej miłości, oczyszczonej ze wszelkich uczuć ziemskich, by móc całkowicie oddać się Kościołowi. Przed wydaniem ostatniego tchnienia, jako streszczenie niejako całego swego życia, mogła powiedzieć: «Na koniec jestem córką Kościoła». W tym wyrażeniu (…) pragniemy widzieć zachętę skierowaną do nas wszystkich, byśmy stawali się echem jej słów, byśmy mogli uczynić z nich program swego życia, by móc za nią powtarzać: jesteśmy dziećmi Kościoła“.

„Ta Reformatorka Zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel (…) wyróżniła się mową i pismami, że można do niej zastosować słowa Pisma św.: w pośrodku zgromadzenia Bóg otworzył jej usta (Syr 15,5). (…) Dlatego nie wahamy się ogłosić ją jako pierwszą niewiastę Doktorem Kościoła, aby podkreślić szczególne jej poznanie i nauczanie rzeczy Bożych. Żywimy bowiem mocną nadzieję, że Teresa uroczystym dekretem ogłoszona mistrzynią życia chrześcijańskiego, nowoczesnych także ludzi skutecznie zachęci i pociągnie, aby za tymi rzeczywistościami się ubiegali, które sprzyjają pobożności, kontemplacji i zdobyciu wartości nadprzyrodzonych”.