Rodzina karmelitańska cieszy się nową błogosławioną. 9 listopada 2025 r. w Koczinie w indyjskim stanie Kerala papieski wysłannik, kard. Sebastian Francis z Malezji, beatyfikował matkę Eliswę Vakayil, założycielkę pierwszej wspólnoty karmelitańskich tercjarek w Indiach. Podczas liturgii określił ją „prawdziwą latarnią nadziei i matką duchową naszych czasów”, a jej działalność jako „trwałe świadectwo gorącego współczucia i wiary”.

Szkic biograficzny

Urodziła się 15 października 1831 roku w Ochanthuruth (Kerala, Indie) w zamożnej, chrześcijańskiej rodzinie właścicieli ziemskich, którzy byli bardzo religijni. W wieku szesnastu lat została wydana za mąż. W 1851 roku małżonkom urodziła się córka, jednak rok później zmarł jej ojciec. Owdowiała matka wybrała życie modlitwy i samotności, naznaczone częstym uczestnictwem w sakramentach.

W 1862 roku Eliswa przyjęła propozycję włoskiego misjonarza, o. Leopolda Beccaro OCD i stała się założycielką pierwszego lokalnego zgromadzenia zakonnego w Kerali – Trzeciego Zakonu Karmelitanek Bosych, do którego później wstąpiła także jej córka. Siostry łączyły kontemplację z życiem posługi na polu edukacyjnym, wspomaganiu osieroconych dziewcząt i niesieniu pomocy najbardziej potrzebującym.

W następstwie decyzji papieża Leona XIII, który erygował w Kerali wikariaty apostolskie obrządku syromalabarskiego, Trzeci Zakon Karmelitanek Bosych podzielił się na dwa instytuty zakonne: Zgromadzenie Karmelitanek Terezjańskich (CTC) obrządku łacińskiego, w którym pozostała siostra Eliswa i Zgromadzenie Matki Karmelu (CMC) obrządku syromalabarskiego. Kard. Francis podkreślił, że Matka Eliswa otwierając drogę życia konsekrowanego zarówno dla kobiet obrządku łacińskiego jak i syromalabarskiego, wyprzedzała swoje czasy i dała przykład „synodalności w działaniu: wspólnego kroczenie w komunii”.

Siostra Eliswa zmarła w klasztorze w Varapuzha (Indie) 18 lipca 1913 roku. Rozpoczęty w Indiach proces beatyfikacyjny Sługi Bożej otrzymał 7 kwietnia 2017 roku dekret ważności Stolicy Apostolskiej. Po opracowaniu stosownej „Positio super virtutibus” i jej pozytywnej ocenie przez historyków, teologów i zgromadzenie zwyczajne kardynałów i biskupów, członków Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, 8 listopada 2023 roku został ogłoszony dekret o heroiczności cnót matki Eliswy.

Cud do beatyikacji

Podczas procesu beatyfikacyjnego postulacja przedstawiła do rozpatrzenia domniemane, przypisywane jej wstawiennictwu, cudowne uzdrowienie dziewczynki, która w okresie płodowym została uzdrowiona z rozszczepu wargi. Jej matka dowiedziała się, że jest w ciąży w październiku 2004 r. i zaczęła poddawać się rutynowym badaniom. 24 maja 2005 roku, w trzydziestym czwartym tygodniu ciąży, badanie USG wykazało u dziecka podejrzenie rozszczepu wargi, co potwierdziły kolejne badania. Na propozycję pielęgniarki, członkini Zgromadzenia Karmelitanek Terezjańskich  założonego przez matkę Eliswę, podjęto modlitwę za jej przyczyna o uzdrowienie dziecka, szczególnie 28 i 29 czerwca, kiedy to ciężarną matkę przewieziono na salę porodową, a następnie na salę operacyjną, aby wykonać cesarskie cięcie. W efekcie urodziła ona całkowicie zdrową dziewczynkę, u której nie stwierdzono żadnych deformacji górnej wargi, podniebienia czy łuku zębowego.