Jak się modlić? Porady świętych Karmelu

o. Jerzy Zieliński OCD

Wprowadzenie do rozważań



Naukowcy mówią o niepowtarzalnym kodzie genetycznym i liniach papilarnych na twoich palcach. Te zewnętrzne znaki są dostrzegalnymi śladami odmienności cechującej twoją duchową naturę. W jej głębiach skrywa się największa tajemnica – zdolność modlenia się.

Modlitwa jest niepowtarzalna tak, jak niepowtarzalny jest człowiek. Można powiedzieć, że jest jak linie papilarne, po których rozpoznaje cię Ojciec. Gdy się modlisz, On od razu wie, że to ty mówisz do Niego. Nie jakiś człowiek, ale właśnie ty. Pomiędzy tobą a Nim istnieje więź jedyna w swoim rodzaju. Nigdy wcześniej takiej nie było i nigdy już nie będzie. Słowa: wielbię, kocham lubproszę, które wypowiadasz na modlitwie, chociaż brzmią tak samo w ustach innych ludzi, zawierają w sobie koloryt właściwy tylko tobie. Nikt inny nie jest zdolny wypowiedzieć ich tak jak ty. Nikt nie może ciebie podrobić, nie może się podszyć pod ciebie. Ale też nikt nie może ciebie zastąpić w modlitwie.

Co mówią o modlitwie święci i błogosławieni Karmelu? Jakich udzielają rad, by dobrze się modlić? Przed czym przestrzegają?

Spośród licznych wypowiedzi wybraliśmy naszym zdaniem najcenniejsze. Stanowią one tło dla rekolekcyjnych rozważań, które masz przed sobą. Nie znajdziesz tutaj opisu karmelitańskiej metody modlitwy, nie odbędziesz podróży po jej stopniach, nie otrzymasz złotego remedium, które w jednej chwili odmieni twoją modlitwę. Ona nie jest przedmiotem, który możesz wziąć z półki, naprawić, wyprostować i wypolerować, by cieszył oko. Modlitwa jest duchową aktywnością stanowiącą integralną część twojej osoby. Jakiekolwiek podejmiesz względem niej działania, odcisną swe piętno na tobie samym. Gdy więc stawiamy pytanie o modlitwę i jej jakość, tak naprawdę pytamy o duchową kondycję, w jakiej żyjesz.