9 listopada w kościele Sióstr Karmelitanek Bosych w Przemyślu rozpoczęło się świętowanie Roku Jubileuszowego związanego ze 125 rocznicą oddania do użytku kościoła i klasztoru przy ulicy Tatarskiej.

Dziękczynnej Eucharystii przewodniczył ks. Abp Adam Szal. Razem z Arcypasterzem stanęli przy ołtarzu kapłani blisko związani z Karmelem:  Oprócz przeora Karmelitów Bosych – o. Krzysztofa Górskiego –  byli obecni: proboszcz Parafii Katedralnej – ks. Mieczysław Rusin, ks. Piotr Baraniewicz, ks. Łukasz Haduch, ks. Łukasz Jastrzębski, ks. Stanisław Haręzga, ks. Wacław Siwak. W modlitwie połączyły się osoby, które na co dzień wspierają wspólnotę – przyjaciele, bliscy, życzliwi, dobroczyńcy. Był to czas dziękczynienia Bogu i ludziom, czas modlitwy za wszystkich, którzy część swojego serca zostawili na Karmelu – zarówno obecnych na uroczystości, jak i tych, którzy przybyć  nie mogli oraz za zmarłych, którzy tworzyli historię tego miejsca.

W liturgię aktywnie włączyli się też klerycy z roku propedeutycznego WSD w Przemyślu, chcąc być blisko spraw, które stanowią życie lokalnego Kościoła i uczyć się tego Kościoła  z bliska – sercem.

Ksiądz Arcybiskup w homilii nawiązał do przypadającego w tym dniu Święta  Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej i do Tajemnicy Chrystusa, bez której zewnętrzne piękno świątyń byłoby puste. Wspominał św. Biskupa Józefa Sebastiana Pelczara, który 125 lat temu poświęcił ten kościół  i jako pierwszy sprawował w nim  Eucharystię. To, co rozpoczęło się w 1900 roku, jest wciąż tą samą historią, w której to my bierzemy teraz udział. Z wszystkimi, którzy nas poprzedzili, którym zawdzięczamy jego istnienie i obecny kształt, z wszystkimi, którzy się tu modlili, uświęcali, zmagali… jesteśmy złączeni w Chrystusie. W czasie uroczystości nie tylko można było o tym usłyszeć, ale przede wszystkim odczuć to w głębi własnego serca i przeczuć w sercach innych uczestników liturgii. Za tajemnicę ludzkiej jedności w Chrystusie i za zwyczajne, piękne wzruszenie niech będzie Bóg uwielbiony!