s. Immakulata Adamska OCD, Dziedzictwo ducha

Bóg obecny w stworzeniach

Twierdza wewnętrzna ukazuje nam życie Boga w nas, nasze uczestnictwo w tajemnicy Chrystusa i łączność z Trójcą Przenajświętszą w Duchu Świętym. Własne doświadczenia wewnętrzne pozwoliły św. Teresie sprecyzować punkty orientacyjne etapów wchodzenia duszy ludzkiej w tajemnicę trynitarną, a charyzmat wysłowienia umożliwił danie im wyrazu.

Wiemy, jak św. Teresa przeżywała dramat “ukrywania się” Boga i radość z Jego obecności. W stanach mistycznych szczególnie dotkliwie odczuwała tajemnicę grzechu swojego i cudzego.

Jej Bóg jest Bogiem historii zbawienia, jej życie przeżywaniem tej historii, pogłębionym przez doświadczenia mistyczne, odczucie transcendentne i immanentne, przewyższające zwykłe ludzkie pojęcie. Bóg – Współpartner spotkania w Miłości, jest jednocześnie miłosiernym Odkupicielem, który jej przebacza i udziela się aż do zawarcia przymierza miłości. Autobiografia św. Teresy ukazuje duchowy dramat historii zbawienia jej duszy począwszy od nawrócenia aż do duchowych zaślubin. Bóg “pierwszy umiłował”, więc od Niego wychodzi inicjatywa spotkania, na którą ona odpowiada. Potem następuje etap poszukiwań, doświadczenie obecności Bożej, przemiana człowieka i zjednoczenie. To oczywiście schemat ogromnie uproszczony.

Bóg objawia się jej najpierw jako obecny w stworzeniach. “Raz będąc na modlitwie, otrzymałam w jednej chwili objawienie, w jaki sposób wszystkie rzeczy widzialne są w Bogu i wszystkie się w Bogu zawierają“. Dalszy etap doświadczania tajemnicy Boga tak opisuje: “Miałam objawienie, w jaki sposób Pan jest obecny we wszystkich stworzeniach i w jaki sposób mieszka w duszy. Przedstawiło mi się to na podobieństwo gąbki, która wciąga w siebie wodę“. I dalej: “Wszystkie trzy Osoby wyraźnie przedstawiają mi się we wnętrzu duszy, mówią do mnie; udzielają się też całemu stworzeniu, a równocześnie przestają ze mną“. Ta wizja daje jej nowy obraz stworzenia.