Nowe życie – reformator i mistrz z Duruelo

Nieznana, mała miejscowość w prowincji Avila, Duruelo, przypomina początki Reformy terezjańskiej karmelitów. Stanowi jej zalążek i dziś jest symbolem, tak jak klasztor San Jose w Avila jest symbolem reformy dla karmelitanek bosych.

Pierwsze spotkanie z Anną od Jezusa



W końcu listopada lub raczej może w grudniu 1570 z Mancera jechały do Salamanki trzy karmelitanki bose, wywodzące się z klasztoru św. Józefa w Avila. W grupie tej znajdowała się Anna od Jezusa (Lobera), jeszcze nowicjuszka. Ona sama tak opisuje ich wizytę w Mancera: “Tego samego roku, kiedy otrzymałam habit w Avila (1570), ale przed złożeniem ślubów, Matka wysłała mnie na fundację naszego domu do Salamanki. Zatrzymaliśmy się w Mancera, która była po drodze i odwiedziłyśmy klasztor braci Bosych. Pokazali oni nam w praktyce to, czego nauczyła ich Matka i jej towarzyszka Antonina od Świętego Ducha. W owym czasie mieszkali w tym świętym miejscu dwaj pierwsi Bosi, to znaczy przeor, ojciec Antoni od Jezusa, i podprzeor Jan od Krzyża. Nauczyli się oni od naszej Matki nowego stylu życia. Ona z upodobaniem omawiała z nimi wszystkie szczegóły, o które ją pytali. Dzięki Panu spotkali się mniej więcej pięć lat po założeniu pierwszego jej klasztoru dla sióstr. Opowiedzieli mi mnóstwo rzeczy. Teraz wiem z pewnością, że była ona założycielką ich klasztoru tak samo jak i naszego. Oni ją za taką uważają i będą uważać w przyszłości” (Biblioteca Misticct Carmelitana 18, 464).

To zeznanie procesowe ma duże znaczenie, gdyż potwierdza ogromny szacunek, jakim pierwsi Bosi obdarzali matkę Teresę. Annie od Jezusa, którą spotykać będzie wiele razy w Beas i w Granadzie, Jan od Krzyża zadedykuje swoją Pieśń duchową.