Klasztor w Lublinie powstał w 1610 r. jako drugi na ziemiach polskich. Przeznaczony został na dom studiów filozoficzno-teologicznych. Nosił tytuł Matki Bożej Szkaplerznej i mieścił się przy Krakowskim Przedmieściu. Po jego zniszczeniu przez pożar w 1803 r. zakonnicy, za zgodą władz austriackich, przeprowadzili się w roku 1807 do należącego do karmelitanek bosych klasztoru św. Józefa. Siostry natomiast zostały przeniesione do drugiego karmelitańskiego klasztoru Niepokalanego Poczęcia NMP.

Pomimo kasaty klasztoru karmelitów bosych po powstaniu styczniowym w roku 1864, aż do roku 1898, przy kościele duszpasterstwo prowadził o. Ryszard od św. Izydora (Machnikowski). Kościół i część klasztoru odzyskano w roku 1918, resztę zaś w 1945. Gruntowny remont i nadbudowę II piętra klasztoru przeprowadzono w latach 1980-1991. Od 1993 r. do 2011 r. był siedzibą Kolegium Filozoficznego, a od 2011 mieści się w nim Postulat.